Τήν 4ην Νοεμβρίου συμπληροϋνται πεντήκοντα έτη, άφ' ής ήμέρας (5 δαφνοστεφής Έλληνικός στρατός, έσταθεροποίησε είς Τήν Σιάτισταν τήν τήν όποίαν τήν 12ην Όκτωβρίου διά τών ΐδίων δυνάμεων άπέκτησε αύτη. Κα; άπό τής ήμέρας έκεί- νης ή Σιάτιστα άναπνέει τόν ζείδωρον λέρα τής διά τήν πνοήν, τοΰ (5:τοίου δι' όλων τών δυνάμεων πνευματικών, σωμα- τικών καλ ι3λικών, ήγωνίζοντο τά τέκνα της. έκτοτε μετά τής μητρός Έλλάδος έβάδισε μετ' αΐπής συμπάσχουσα καλ συγχαίρουσα τήν σκολιάν καλ ανηφορικήν (5δδν τοϋ Έλληνικού πεπρωμένου. Κατά τήν διάρκειαν τής πορείας γεγονότα και' καταστάσεις είς Τάς όποίας ή Σιάτιστα έλαβε διπλούν ή ένεργδν μέρος. Οίονδήποτε όμως ρόλον καλ άν διεδραμάτισε, ούτος θά έχη έντονα καλ έναργή τά ση- ιιιεϊα τής πράξεως καλ ώς έκ τούτου έπιβάλλεται όμως μη διά τοϋ πέπλου τής λήθης. «”Εστι τις λόγος ανθρώπων τετελεσμένων μή χαμαί σιγά καλΐηραι θεσπέσια δ' άέθλων καύχαις άοιδά πρόσφορος», λέγει (5 Πίνδαρος ήτοι είς τήν γενναίαν πράξιν δέν άρμόζει ή αποσιώπησις άλλά θείον άσμα. Ύπό τοιαύτης σκέψεως έλαυνόμενοι προέβημεν είς τήν συγγραφήν τοϋ παρόντος πονήματος, ()Q3Zi διότι θείον άσμα διά τάς γενναίας πράξεις, έξ ών είναι μεστή ή διαρρεύσασα πεντηκονταετία, άλλά διότι έν πάση άντικειμενικότητι περιγράφοντες ταύτας συντελού- μεν είς τήν διάλυσιν Τής άχλύος Τής λήθης, ήτις ήρξατο νά περιβάλλη Τάς καλάς πράξεις, καλ ούτω δίδομεν άφορμήν είς τούς ίκανοός διά τήν σύνθεσιν ΙΙινδαρείου ώδής δι'αΐτάς. Δέν συνεγρά- ψαμεν ίστορίαν άλλ' έξετελέσαμεν άπλήν άναγραφήνν τών γεγονό- ταΠτα έέελίΥθησαν, καί συντομωτάτην περιγραφήν τών