Εισαγωγή στο έργο του Παυσανία και στα Αττικά, αποκατάσταση του αρχαίου κειμένου, μετάφραση και σημειώσεις ιστορικές, αρχαιολογικές, μυθολογικές. Προλογίζει ο Γεώργιος Α. Χρστόπουλος (εκδότης), Αθήνα 1974, σελίδες 7+600. Τα Αττικά, το πρώτο από τα δέκα βιβλία της «Ελλάδος Περιηγήσεως», γραμμένο στα τελευταία χρόνια του αυτοκράτορα Αντώνιου του ευσεβούς είναι πηγή ανεκτίμητη όχι μόνο για την τοπογραφία της αρχαίας Αττικής, αλλά ιδίως για τις λατρείες της και τα μνημεία. Για τα μνημεία της Αθήνας είχαν γράψει και άλλοι στα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια, αλλά επέζησε μόνο η «Ελλάδος περιήγησις» του μικρασιάτη φιλάρχαιου Παυσανία. Το ότι η δραστηριότητα του Παυσανία συμπίπτει με το δεύτερο μισό του 2 μ.Χ. αιώνα μπορεί να θεωρηθεί ευτύχημα, γιατί ο αιώνας των Αντωνίνων είναι η εποχή της έσχατης ακμής του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, μετά την οποία αρχίζει γοργά η πορεία προς τον μεσαίωνα. Αντίθετα με τους παλαιότερους θαυμαστές της ελληνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, ο Παυσανίας είχε την τύχη να δει και να περιγράψει, εκτός από τα φημισμένα μνημεία των κλασικών χρόνων που ήταν ακόμη τότε σχεδόν ανέπαφα, και τα δημιουργήματα της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής εποχής. Παράλληλα ο Παυσανίας έδειξε ένα σπάνιο ενδιαφέρον για τους μύθους που επιζούσαν στις μέρες του και για παντοειδείς τοπικές παραδόσεις και θρύλους. Πλησίασε και τα σεβάσματα της παλαιάς θρησκείας και τα περιέγραψε με ευλάβεια. Σε πολλές από τις πόλεις που επισκέφθηκε υπήρχαν τότε και χριστιανικές κοινότητες, αυτός όμως ενδιαφέρθηκε μόνο για τις παλιές λατρείες και μυήθηκε ο ίδιος σε πολλά τοπικά μυστήρια. Γι’ αυτό η «Ελλάδος Περιήγησις» αποτελεί σήμερα την αυθεντικότερη πηγή για τη θρησκειολογική και τη μυθολογική έρευνα.

---

Tags: